Szymon Czechowicz 1689 - 1775

Warszawa 2007, ISBN: 978-83-7477-226-6, 185 x 230, 95 s., oprawa miękka Seria: Ludzie Czasy Dzieła Szymon Czechowicz (ur. przed 22 lipca 1689 w Krakowie, zm. 21 lipca 1775 w Warszawie) - polski malarz. Pochodził z rodziny złotników. Dzięki protekcji Franciszka Maksymiliana Ossolińskiego w 1711 rozpoczął studia malarskie w Akademii Świętego Łukasza w Rzymie. W 1716 zdobył nagrodę Akademii. W 1731 powrócił do Polski. Malował obrazy religijne (jego obrazy znajdują się w kościołach m. in. Wilna, Krakowa, Lwowa, Warszawy, Poznania, Lublina, Opola Lubelskiego i Lubartowa) i portrety (rodziny Ossolińskich, Sułkowskich, kanclerza wielkiego litewskiego Jana Fryderyka Sapiehy, hetmanów wielkich Klemensa Branickiego i Wacława Rzewuskiego, wojewody sandomierskiego Jana Tarło i innych). Zmarł w 1775 i został pochowany w warszawskiej krypcie Ojców Kapucynów. Szymon Czechowicz (1689-1775) Zbigniew Michalczyk